باید بنویسم
طاقت ندارم
یعنی چطور میشه؟
من یه غلطی کردم
خودت ببخش منو
به چی قسم بدم دیگه از این غلطا نمی کنم
خدایا
خدایا
خدایا
فقط یه حرکت کافیه این اتفاق نیفته
فقط یه حرکت
یا خدا
یا خدا
یا خدا
.
.
.
.
.
.
.
توی شرکت نشستم. گهگاهی کار می کنم. از یه طرف گندی که زدم داره دیوونم می کنه. همش در حال خدا خدا کردنم که این اتفاق نیفته. اگه این اتفاق بیفته همه چی به هم میریزه. آخه اون اصلا قدرت رویایی با مشکل رو نداره. مشکلی که هر دو مون بوجود آوردیم. خیلی زود کم میاره. من باید جور اون رو هم بکشم. خدایا من مستحق هر چی بگی هستم. فقط طوری نشه دیگران به خاطر گندی که من زدم عذاب بکشن. اگه می خواد این اتفاق بیفته یه جوری باشه بدون فهمیدن دیگران مسئله تموم بشه. خدایا کمکم کن. بد جوری داغونم. همش تو این فکرم که زنگ بزنه بگه تموم شد. دیگه خطری نیست. ولی هیچ. دیشب رفتم حرم. بلکه درخواستم رو اونجا یکی بشنوه. دیگه دسترسی به هیچ جایی ندارم. هیچ کاری از دستم بر نمی آد. این یک هفته باید تموم بشه. تا نتیجه معلوم بشه. یک هفته سخت. فشار روحی. لرزش دست. اعصاب داغون. از همه بدتر اینکه نباید این مشکلات رو با کسی حتی با اون بیان کنم. من تا آخرش هستم ولی دیگران با من نیستن. اگه این اتفاق بیفته از همه طرد میشم. اون هم همین طور. زندگی سخت میشه. تنهایی بیشتر میشه. هیچوقت حرفی از فرار به ذهنم نمی آد. که بخوام همه چی رو بذارم و در برم. اصلا. من تا آخرش هستم.
خدایا فقط خودت
می دونی که اگه حاجتم رو اجابت کنی چه کارهایی بلدم. ولی اگه این کار رو نکنی آینده تباهی در انتظارمه که هیچکی فکرشو نمی کنه.
خدایا خدایا خدایا ... خدایم
بشنو صدایم
من اینجا غرق در ماتم
توبه کردم توبه کردم از هر گناهم
حکمتی بوده و هست می دانم
بیا کاری کن بشم مثل روز اول
بشم همان کسی که تو دلش هیچی نبود
پاک پاک پاک
نه دردسری
نه هوسبازی
نه ... نه ... نه ...
حکمت تو هر چه که باشد قبول
هر لحظه که می گذره به تو نزدیکتر میشم
حس می کنم همین جایی
کنار من
خدایا ... خدایا ... خدایا ... خدایم
بشنو صدایم